ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ!
Οι πληροφορίες σε αυτήν την ενότητα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για αυτοδιάγνωση ή αυτοθεραπεία. Σε περίπτωση πόνου ή άλλης έξαρσης της νόσου, μόνο ο θεράπων ιατρός πρέπει να συνταγογραφήσει διαγνωστικές εξετάσεις. Για διάγνωση και σωστή θεραπεία, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.
Πόνος στη μέση - τα αίτια εμφάνισης, σε ποιες ασθένειες εμφανίζεται, διάγνωση και μέθοδοι θεραπείας.
Ο πόνος στη μέση εμφανίζεται σχεδόν σε όλους, ειδικά μετά από 40 χρόνια. Ένας από τους λόγους είναι η οστεοχονδρωσία - μια εκφυλιστική-δυστροφική αλλαγή στη σπονδυλική στήλη. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις δεν εξηγεί τη φύση, τη σοβαρότητα και τη διάρκεια του πόνου στην πλάτη.
Ποικιλίες πόνου
Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας σοβαρής ασθένειας, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία του πόνου στην πλάτη είναι καλοήθης. Ένα από τα κύρια σημεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη διάγνωση της οσφυαλγίας, και ειδικότερα στο κάτω μέρος της πλάτης, είναι η διάρκειά τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο μυϊκός πόνος μπορεί να διαρκέσει έως και δύο εβδομάδες και στη συνέχεια να εξαφανιστεί. Ο πόνος που προκαλείται από οργανικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη (μεσοσπονδυλική κήλη, αρθροπάθεια) διαρκεί πολύ περισσότερο και μπορεί να ακτινοβολεί στο πόδι, στο περίνεο, συνοδευόμενος από αίσθημα μούδιασμα, κάψιμο, εξογκώματα χήνας.
Ο πόνος που προκαλείται από καρδιαγγειακά νοσήματα, οι παθήσεις των κοιλιακών οργάνων είναι πιο έντονοι και μακρύτεροι.
Πιθανοί λόγοι
Πόνος που προκαλείται από ασθένεια ή τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος στην πλάτη προκαλείται από δυσλειτουργία των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων.
Η μείωση της απόστασης μεταξύ των σπονδύλων λόγω εκφυλιστικών αλλαγών στους μεσοσπονδύλιους δίσκους οδηγεί σε αύξηση της τριβής των αρθρικών επιφανειών. Αυτό μπορεί να προκαλέσει υπεξάρθρημα και απόφραξη της άρθρωσης. Οι μύες που περιβάλλουν την πάσχουσα άρθρωση βρίσκονται σε κατάσταση υπερέντασης για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που αυξάνει τον πόνο στις αρθρώσεις.
Τις περισσότερες φορές, ο πόνος στις ασθένειες της σπονδυλικής στήλης είναι θαμπός στη φύση, δηλαδή η έντασή του αυξάνεται σταδιακά, εντείνεται με τις κινήσεις και εξασθενεί κατά την ηρεμία. .
Σε περιπτώσεις σοβαρής οστεοχόνδρωσης, πόνος μπορεί να προκληθεί από συμπίεση των νευρικών απολήξεων (νωτιαίες ρίζες) κατά τη δημιουργία κήλης δίσκου. Ο απότομος πόνος με πυροβολισμούς ή διάτρηση μπορεί να γίνει σταθερός με την πάροδο του χρόνου και περιστασιακά να ακτινοβολεί στο πόδι με απότομες κινήσεις, βήχα, φτάρνισμα. Το σύνδρομο πόνου συνήθως συνοδεύεται από μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, κάψιμο. Παρόμοια συμπτώματα συνδυάζονται με απώλεια ευαισθησίας στην περιοχή του προσβεβλημένου νεύρου, απώλεια αντανακλαστικών, μυϊκή αδυναμία.
Οι σοβαροί τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης (κάταγμα, εξάρθρωση κατάγματος) συνοδεύονται από έντονο πόνο και απαιτούν επείγουσα ιατρική παρέμβαση.
Εάν ένα κάταγμα συμβεί ως αποτέλεσμα της συμπίεσης του σπονδυλικού σώματος, τότε ονομάζεται συμπιεστικό κάταγμα.
Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ένα τέτοιο κάταγμα είναι πιθανό λόγω οστεοπόρωσης, η οποία είναι πιο συχνή στις γυναίκες. Ένα συμπιεστικό κάταγμα, μερικές φορές ακόμη και με ελάχιστο εξωτερικό φορτίο, προκαλείται από βλάβη στη σπονδυλική στήλη κατά τη διάρκεια μετάστασης κακοήθων όγκων.
Διαγνωστικά και εξετάσεις
Κατά τη διάγνωση, ο γιατρός λαμβάνει υπόψη τα ορθοπεδικά ελαττώματα, την παρουσία συμπτωμάτων όπως εξασθενημένη ούρηση ή αφόδευση. πόνος που εξαπλώνεται κάτω από το πόδι? έλλειψη ανακούφισης μετά τη λήψη παυσίπονων. αδυναμία και μούδιασμα στο πόδι. Για να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση, πρέπει να εκτελέσετε:
- CT
- MRI
- Πλήρης αιματολογική εξέταση Μία από τις κύριες εργαστηριακές εξετάσεις για την ποσοτική και ποιοτική εκτίμηση όλων των κατηγοριών αιμοσφαιρίων. Περιλαμβάνει μια κυτταρολογική εξέταση ενός επιχρίσματος αίματος για τον υπολογισμό του ποσοστού των ποικιλιών λευκοκυττάρων και τον προσδιορισμό του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων.
Τι πρέπει να γίνει όταν εμφανίζεται πόνος;
Σε οξύ πόνο, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η ειρήνη και να περιοριστεί το φορτίο στη σπονδυλική στήλη.
Επί παρουσίας ριζικού συνδρόμου, παρατηρείται ανάπαυση στο κρεβάτι για δύο εβδομάδες. Μετά από μια οξεία περίοδο, θα πρέπει σταδιακά να επιστρέψετε σε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
Θεραπευτική αγωγή
Πρώτα απ 'όλα, η θεραπεία πρέπει να στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αποκλεισμό της εστίας της φλεγμονής με ενέσεις. Η ανακούφιση από τον πόνο επιτυγχάνεται για μια περίοδο από έξι εβδομάδες έως έξι μήνες. Μια άλλη επιλογή είναι ο διορισμός μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σε συνδυασμό με μυοχαλαρωτικά. Η θεραπεία μπορεί να συμπληρωθεί με βιταμινοθεραπεία (ένα σύμπλεγμα βιταμινών Β), καθώς και με χρήση αντικαταθλιπτικών και αντισπασμωδικών αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες. Μετά την αφαίρεση του οξέος πόνου, σύμφωνα με απόφαση του γιατρού, μπορεί να προστεθεί στη θεραπεία θερμική και μαγνητική φυσιοθεραπεία, χειρωνακτική και βελονισμός, μασάζ.
Εάν η συντηρητική θεραπεία έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική για αρκετούς μήνες, καταφεύγουν οι νευροχειρουργικές επεμβάσεις. Στην ηλικία των 45 ετών, η αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού, η αφαίρεση μεσοσπονδυλικής κήλης, οι προσθετικοί μεσοσπονδύλιοι δίσκοι συχνά δίνουν καλό αποτέλεσμα. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται επισκληρίδιος αποκλεισμός και απονεύρωση με ραδιοσυχνότητες. Αυτό επιτρέπει όχι μόνο τη γρήγορη εξάλειψη των συμπτωμάτων του πόνου, αλλά και την ελαχιστοποίηση της χρήσης παυσίπονων.
Μυϊκός πόνος
Ο μυϊκός ή μυοπεριτονιακός πόνος εμφανίζεται συχνότερα με υπερένταση, σπασμό ή μικροτραύμα των μυών.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια επώδυνη και σκληρή περιοχή του μυός ανιχνεύεται κάτω από το δέρμα, το πάτημα της οποίας συνοδεύεται από μια ισχυρή ώθηση πόνου και μερικές φορές οπισθοχωρεί σε άλλες περιοχές. Κατά κανόνα, υπάρχει σχέση μεταξύ της εμφάνισης πόνου με παρατεταμένη υπερένταση ή αφύσικη στάση (συχνά που σχετίζεται με επαγγελματικές δραστηριότητες), συμπίεση και υπερβολική διάταση των μυών λόγω φορώντας βαριές τσάντες ή σακίδια, υποθερμία, ασθένειες εσωτερικών οργάνων ή αρθρώσεων. Στην τελευταία περίπτωση, η ώθηση πόνου από το προσβεβλημένο όργανο οδηγεί σε προστατευτική τάση των γύρω μυών.
Διαγνωστικά και εξετάσεις
Κατά τη διάγνωση, ο γιατρός πραγματοποιεί μια εξωτερική εξέταση, ανακαλύπτει το ιστορικό της ανάπτυξης του πόνου, τη σύνδεσή του με υπερφόρτωση ή ασθένεια των εσωτερικών οργάνων. Για να αποκλειστεί η βλάβη στη σπονδυλική στήλη (οστεοπόρωση, μεταστάσεις στη σπονδυλική στήλη, φυματιώδης σπονδυλίτιδα), πραγματοποιούνται τα εξής:
- CT
- MRI
- Υπερηχογράφημα για την ανίχνευση παθήσεων της κοιλιακής κοιλότητας και της μικρής λεκάνης.
Η απουσία σοβαρών ασθενειών της σπονδυλικής στήλης και των εσωτερικών οργάνων δίνει τη βάση για τη διάγνωση μυαλγίας ή μυϊκού πόνου.
Τι πρέπει να γίνει όταν εμφανίζεται πόνος;
Εάν το σύνδρομο πόνου οφείλεται σε μυϊκό σπασμό, το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η εξασφάλιση ξεκούρασης και, εάν είναι δυνατόν, χαλάρωσης.
Το βέλτιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται στην ύπτια θέση, κατά προτίμηση σε ορθοπεδικό στρώμα.
Θεραπευτική αγωγή
Η κύρια θεραπεία είναι η ανακούφιση του πόνου και η χαλάρωση των σπασμωδικών μυών. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση μυοχαλαρωτικών και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Η πορεία της θεραπείας, κατόπιν σύστασης γιατρού, μπορεί να συμπληρωθεί με αντισπασμωδικά φάρμακα που μειώνουν την ένταση του πόνου και αγγειακά φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος στους μύες. Η πιο αποτελεσματική συντηρητική μέθοδος είναι ο τοπικός αποκλεισμός με ένεση. Μετά την αφαίρεση του οξέος πόνου, είναι δυνατή η συνταγογράφηση βιταμινών και βιοδιεγερτικών. Σημαντικά οφέλη παρέχονται από μη φαρμακολογικά μέσα: χειρωνακτική θεραπεία, μασάζ, βελονισμός, φυσιοθεραπεία, ασκήσεις φυσιοθεραπείας.
Ψυχογενής πόνος
Ο ψυχογενής πόνος, κατά κανόνα, εμφανίζεται χωρίς βλάβες και δεν έχει σαφή εντοπισμό. Ο ψυχογενής πόνος αναπτύσσεται ως απάντηση του οργανισμού σε στρεσογόνες καταστάσεις και στα αρνητικά συναισθήματα που τις συνοδεύουν. Σε αντίθεση με τον ριζικό ή τον αναφερόμενο πόνο (όταν ο εντοπισμός του πόνου δεν συμπίπτει με την εστία της βλάβης), ο ψυχογενής πόνος μειώνεται ή εξαφανίζεται μετά την κινητική δραστηριότητα.
Ο ψυχογενής πόνος δεν αποκλείει μια πραγματική οργανική βλάβη και μάλιστα συχνά συνοδεύει τις εκδηλώσεις της.
Διαγνωστικά και εξετάσεις
Είναι αρκετά δύσκολο να εντοπιστεί η αιτία του ψυχογενούς πόνου και να προσδιοριστεί η φύση του, ειδικά σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Είναι δυνατόν να υποψιαστείτε το ψυχολογικό συστατικό του πόνου απουσία σαφούς εντοπισμού και φύσης του, καθώς και παρουσία προηγούμενων ή τρεχουσών καταθλιπτικών καταστάσεων.
Θεραπευτική αγωγή
Η εξάλειψη του ψυχογενούς πόνου επιτυγχάνεται με την ενεργοποίηση του τρόπου ζωής και τη χρήση ελαφρών ηρεμιστικών και αντικαταθλιπτικών σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Άλλες πιθανές αιτίες πόνου στην πλάτη
Άλλες αιτίες των συνδρόμων πόνου μπορεί να είναι μολυσματικές διεργασίες (φυματιώδης σπονδυλίτιδα, έρπης), μεταστατική βλάβη στους σπονδύλους, μεταβολικές διαταραχές (οστεοπόρωση, υπερπαραθυρεοειδισμός), αγγειακές παθήσεις (που σχετίζονται με αγγειακή παθολογία) και βλάβες εσωτερικών οργάνων. Όλες αυτές οι καταστάσεις απαιτούν επείγουσα θεραπεία.
Με ποιους γιατρούς να απευθυνθώ;
Οι ασθενείς με οσφυαλγία (εάν ο πόνος δεν είναι μολυσματικής ή όγκου προέλευσης) αντιμετωπίζονται τόσο από γενικούς ιατρούς όσο και από νευρολόγους, αλγολόγους, ψυχοθεραπευτές και ιατρούς ασκησιοθεραπείας.